O Atdhe!!!!!

Bekim Bici

O Atdhe !!!!!!!!!!  

O atdhe! O vendi ku unë linda!

O dritë e syve të mi

O ilaçi i zemrës pa më thuaj pse je kështu

Pse kokën poshtë e mban

Pse o atdhe i dashur pse?!

A mos vallë jam unë ai që të kam lënduar

Pse vallë ?!

I mbuluar nga gazi ke qenë gjithmonë!

Prisje në mëngjes daljen në dritë të fëmijëve të tu

Prisje në mëngjes përshëndetjet e tyre

Po sot më thuaj si je?

Kokën shumë poshtë po e mban

Nuk po mundesh me e çu

Gazi i fytyrës të është larguar

Pse vallë mëmëdhe i dashur?!

Ah po! Tani po që e gjeta përgjigjen

Dikur ti gëzoje tek gëzonin fëmijët e tu

Qeshje kur ata qeshnin

Falenderoje kur ata për ty vdisnin

Po tash asnjë prej tyre nuk po ndodh

Sot ti je harruar!

Je plakur ke dale jashtë modës së kohës

Tashme nuk të durojnë dot

Dhe në azil duan të të çojnë

Ja pse je kështu

Ja pse nga sytë e tu gëzimi është larguar

Ja pse zemra të qan

Sepse i linde i rrite dhe tashmë po të kthejnë kurrizin

Dhe në azil madje duan të të çojnë

Por jo o nëna jonë mos u mërzit

Edhe për ty ditë më të mira do të vijnë

Do t’i kuptojnë plagët që po të hapin

Do ta kuptojnë dhe përsëri tek ti do të kthehen

Do të të luten që t’i falësh

Do të të përgjërohen se jo nuk mund që gjithmonë larg teje të rrinë

Por përsëri ti e mërzitur je

Je nënë dhe shpirti të dhemb

Të dhemb tek shikon se si po të marrin fytyrën

Sesi atë që ti u ke  mësuar atje nuk po e përdorin

Të dhemb tek dëgjon sesi të njollosin

emrin krenarë që ke

Të dhemb që për faj të tyre të flakin tutje përdhe

Por jo nënë e dashur trimash bujarë mos u mërzit

Edhe për ty të tjera ditë do të ketë

Dielli përsëri do të dalë

Dhe mbi ty do të bjerë

Zemrën do të ta ngrohë dhe ferrat do t’i çjerrë

Përsëri po vjen dhe del pranverë

Po lindin kecat e po lindin shqerrë

Ja erdhi dhe përsëri do të kesh mundësinë t’i mësosh

Këto qingja të ri siç i ke mësuar gjithmonë ti.